بدون مردم، نمی توان محیط زیست را نجات داد

ایسنا/گیلان سرپرست دفتر مشارکت های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست، با بیان اینکه بدون مردم نمی شود محیط زیست را نجات داد، خاطرنشان کرد: باید شرایطی فراهم شود تا جوامع محلی و سمن ها و تشکل ها و گروه های مردمی، کمک حال مدیریت محیط زیست شوند.

پدرام جدی در گفت وگو با ایسنا، با بیان اینکه استان گیلان به دلیل نوع قرارگیری در توپوگرافی جغرافیایی یکی از بهترین و برجسته ترین اکوسیستم های طبیعی بر روی کره زمین است، اظهار کرد: دسترسی به جنگل و دریا از یک طرف و وجود ارتفاعات از طرف دیگر، گیلان را دارای شرایط بارشی مناسب کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی با اشاره به برخورداری گیلان از جنگل‌های باستانی هیرکانی که از تنوع گیاهی بالای برخوردار هستند، افزود: جنگل های هیرکانی یک تنوع خاصی زیستی را به وجود آورده است و این تنوع زیستی بخش عمده‌ای از هویت و فرهنگ گیلان را تشکیل می دهد.

سرپرست گیلانی دفتر مشارکت های مردمی و مسئولیت اجتماعی سازمان حفاظت محیط زیست، با اشاره به وجود رودخانه ها، تالاب ها و آب بندان ها در گیلان، تصریح کرد: این استان گذرگاه پرندگان مهاجر است، زیرا شرایط ایده آلی را برای زمستان گذرانی پرندگان فراهم می کند.

جدی، همه زیبایی ها، ارزش ها و نعمت های گیلان را تحت تاثیر آسیب های محیط زیستی دانست و عنوان کرد: متاسفانه شاهد مشکلات محیط زیستی در استان گیلان هستیم که دلایل متعددی دارد.

وی با بیان اینکه برخورداری گیلان از آب و هوای خوب و وجود پدیده های طبیعی جذاب در این استان موجب شده بسیاری از هموطنان ما از سایر استان ها و حتی برخی از افراد دیگر کشورها به گیلان سفر کنند، گفت: این حجم حضور و استفاده از مواهب طبیعی، محیط زیست گیلان را با رفتارهای ناخواسته و پیش بینی نشده و گاهی خارج از چارچوب مواجه کرده است.

سرپرست دفتر مشارکت های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست، با اشاره به موج ویلاسازی ها به ویژه در عرصه زمین های زراعی گیلان، خاطرنشان کرد: اراضی کشاورزی تولیدکننده غذا نه فقط برای گیلان، بلکه برای کشور هستند؛ متاسفانه افزایش هزینه تمام شده تولید و عدم صرفه اقتصادی کشاورزی موجب شده شاهد تبدیل اراضی باغی و زراعی به سکونتگاه های تفریحی باشیم؛ البته با تفریح مخالف نیستیم، اما بی توجهی به قانون و گاهی سودجویی، اکوسیستم و هویت بصری گیلان را تهدید می کند.

وی ویلاسازی و احداث اماکن تفریحی و مجتمع های گردشگری و بوم گردی ها را موجب تغییر کاربری اراضی کشاورزی دانست و گفت: متاسفانه علاوه بر زمین کشاورزی، باغات نیز تبدیل به سکونتگاه شده اند؛ این در حالی است که خانه های روستایی اغلب محوطه دار هستند و درخت و باغ دارند.

جدی، بیان کرد: علاوه بر جلگه، در ارتفاعات و ییلاقات گیلان هم ساخت و سازهای عمدتا غیر قانونی رو به فزونی است که می تواند بافت اصلی گیلان را تغییر دهد.

وی به حضور سالانه بیش از ۳۰ میلیون نفری گردشگر در گیلان اشاره کرد و ادامه داد: این گردشگران تولید زباله و پسماند می کنند، در حالی که لندفیل های مناسب در گیلان وجود ندارد و شیرابه‌های حاصل از این زباله ها به آب های زیرزمینی تزریق می شود، زیرا سطح آب های زیرزمینی در گیلان بسیار بالاست؛ همچنین شیب زمین به طرف دریا و بافت خاک موجب گسترش سریع شیرابه ها در لایه های زمین می شود و با ورود به رودخانه و دریا در چرخه زیستی قرار می گیرد و تاثیرات سوء بر اکوسیستم و زیستمندان خواهد گذاشت.

سرپرست گیلانی دفتر مشارکت های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست، پسماند را یکی از چالش های جدی استان های شمالی از جمله گیلان دانست و متذکر شد: تولید زباله در گیلان بیش از ظرفیت و توان جمع آوری و بازیافت و دفن و... است و لذا نیازمند سرمایه گذاری جدی جهت کاهش پسماند هستیم.

جدی، بر کاهش تولید پسماندهای پلاستیکی تاکید کرد و افزود: در گیلان فرهنگ استفاده از زنبیل و سبد حصیری برای خرید وجود داشت که به نوعی مدیریت مصرف بود و کاهش مصرف پلاستیک را موجب می شد.

وی با بیان اینکه ایجاد ساز و کارهای تشویقی و تنبیهی برای گردشگران از طریق جریمه و عوارض و مالیات می تواند به مدیریت پسماند در گیلان کمک کند، گفت: در همه ورودی های استان باید ساز و کارهای تبلیغی و آگاهی بخشی درباره محیط زیست گیلان وجود داشته باشد.

سرپرست دفتر مشارکت های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست بازیافت را نیازمند فناوری و زیرساخت و سرمایه گذاری دانست و خاطرنشان کرد: باید به سمتی برویم که مراکز دفن پسماند ما به حداقل برسد و همه زباله ها را بازیافت کنیم؛ در غیر این صورت در دهه های آینده وضعیت محیط زیست گیلان وخیم تر می شود که دارای ابعاد فرهنگی و اجتماعی بوده و به صنعت گردشگری گیلان نیز آسیب وارد می کند، زیرا حجم زیاد پسماند و بوی نامطبوع و چهره زشت آن در راستای زیبایی شناختی گردشگران نبوده و کم کم موجب از دست دادن گردشگر می شود.

جدی رودخانه ها را به مثابه شریان های حیاتی طبیعت دانست و با بیان اینکه متاسفانه جریان اصلی رودخانه ها را با سدسازی بسته ایم خاطرنشان کرد: متاسفانه برداشت بی رویه شن و ماسه از بستر رودخانه ها داشته ایم و فاضلاب و پساب های خانگی و صنعتی و کشاورزی و بیمارستانی را وارد رودخانه ها کرده ایم؛ تا جایی که دیگر برخی ماهیان یا آبزی در داخل رودخانه های استان وجود ندارد، در حالی که در سه دهه اخیر، رودخانه های گیلان محلی برای صید و صیادی و تامین معیشت جوامع محلی بود.

وی با بیان اینکه فاضلاب و شیرابه حیات رودخانه های گیلان را گرفته است، یادآور شد: یادآور شد: زندگی جوامع محلی به رودخانه وابسته است و آلودگی رودخانه ها زندگی و سلامت و معیشت و فرهنگ جوامع محلی را تهدید می کند.

سرپرست دفتر مشارکت های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست قطع و قاچاق چوب آلات جنگلی را یکی از بحران های زیست محیطی حوزه جنگل در گیلان دانست و بیان کرد: جنگل یکی از مهمترین داشته های گیلان است، اما متاسفانه قاچاق های سازمان یافته موجب شده بوده شاهد نابودی جنگل ها باشیم.

وی خواستار به روزرسانی مبارزه با قاچاق چوب شد و اضافه کرد: علاوه بر رصد و پایش مستمر عرصه های جنگلی برای مقابله با قاچاق و آتش سوزی، باید به حل دعاوی جوامع محلی با دولت بپردازیم.

جدی با بیان اینکه اکوتوریسم نیازمند آموزش است، عنوان کرد: در عرصه های جنگلی تنوع زیستی گیاهی و جانوری وجود دارد، اما متاسفانه طبیعت گردان به دلیل عدم آگاهی نسبت به چرخه زیستی، اکوسیستم را بر هم می زنند.

وی نخستین گام در احیای اکوسیستم گیلان را آگاهی، حساس شدن و مطالبه گری مردم دانست و اظهار کرد: فرهنگ گیلان با محیط زیست گره خورده است و لذا آحاد مردم و مسئولان گیلانی وظیفه دارند چالش ها و معضلات زیستی طبیعی استان را شناسایی و اولویت بندی کنند و به تبیین سطح درگیری آن در محیط زیست بپردازند.

سرپرست دفتر مشارکت های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست با بیان اینکه بدون مردم نمی شود محیط زیست را نجات داد، خاطرنشان کرد: باید شرایطی فراهم شود تا جوامع محلی و سمن ها و تشکل ها و گروه های مردمی کمک حال مدیریت زیست محیطی شوند.

وی بر ایجاد ساز و کارهای نظارت هوشمند جهت مقابله با زمین خواری و تغییر کاربری و قاچاق و... تاکید کرد و گفت: همچنین اطلاع رسانی و آگاهی بخشی به گردشگران درباره شکنندگی اکوسیستم گیلان در ورودی شهرها و اقامتگاه ها و مجتمع ها و فروشگاه ها و... ضروری است.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استانی اجتماعی سازمان حفاظت محیط زیست شیرابه زباله جنگل های هیرکانی اكوتوريسم استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی شهرستانها استانی سیاسی استانی فرهنگی و هنری استانی ورزشی نماز جمعه اخبار اجتماعی خوزستان استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی شهرستانها استانی سیاسی جوامع محلی رودخانه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۲۵۸۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اهمیت توسعه میادین مشترک کشور با سرمایه مردمی و توان بخش خصوصی

توسعه زیرساخت‌های کشور، به ویژه در صنعت نفت اهمیتی دو چندان دارد. این بخش محرک‌ اصلی اقتصاد کشئر محسوب می‌شود و اهمیتی حیاتی دارد. تقویت و توسعه این بخش نه تنها به افزایش تولید و کارآیی منجر می‌شود، بلکه می‌تواند زمینه‌ساز رشد اقتصادی در سایر بخش‌ها نیز باشد. شرکت‌های سهامی عام پروژه در این میان نقشی کلیدی ایفا می‌کنند، زیرا امکان پذیرش سرمایه‌گذاری‌های گسترده و مشارکت جمعی سرمایه‌گذاران را فراهم می‌آورند. این امر به نوبه خود، باعث تسریع در اجرای پروژه‌ها و کاهش وابستگی به منابع مالی دولتی می‌شود و دیگر پروژه‌های زیرساختی نیمه تمام نمی‌ماند.

استفاده از مدل جدید سرمایه‌گذاری با تضمین کف سود به عنوان یک ابزار مؤثر برای تسریع در اجرای پروژه‌ها و افزایش اطمینان در بین سرمایه‌گذاران عمل می‌کند. این امر نه تنها باعث بهبود عملکرد پروژه‌ها و افزایش سودآوری می‌شود، بلکه به تقویت کلی صنعت و بهبود زیرساخت‌های کشور کمک می‌کند. استفاده از سهام پروژه به عنوان یک ابزار مالی امکان جذب سرمایه‌های عظیم و دستیابی به منابع مالی مورد نیاز برای پیشبرد پروژه‌های بزرگ را فراهم می‌آورد. در کشورهایی مانند ایران که به دنبال توسعه و نوسازی زیرساخت‌های خود هستند، به‌ویژه در بخش‌های کلیدی مانند صنعت نفت، استفاده از این سهام می‌تواند به یک استراتژی اصلی تبدیل شود.

علاوه بر این، استفاده از سهام ممتاز در شرکت‌های سهامی عام پروژه مزایای قابل توجهی را به همراه دارد. سهام ممتاز، که اغلب حقوق ویژه‌ای مانند اولویت در پرداخت سودها و حق رأی متفاوت در مجامع عمومی را به همراه دارد، می‌تواند برای جذب سرمایه‌گذارانی که به دنبال امنیت بیشتر و بازدهی قابل پیش‌بینی هستند، جذاب باشد. این نوع سهام به شرکت‌ها امکان می‌دهد تا منابع مالی استراتژیک را برای پروژه‌های خاص تأمین کنند، بدون آنکه از حقوق سهامداران دیگر کاسته شود.

در نتیجه، استفاده موثر از شرکت‌های سهامی عام پروژه و سهام ممتاز می‌تواند به عنوان یک راهبرد مالی محور در پیشبرد توسعه زیرساخت‌های ملی، به ویژه در صنعت نفت، عمل کند. این رویکرد نه تنها به تقویت بخش‌های استراتژیک اقتصاد کمک می‌کند، بلکه در عین حال، به بهبود شرایط اقتصادی کلی کشور و ارتقاء استانداردهای زندگی مردم منجر می‌شود.

صنعت نفت به عنوان یکی از منابع اصلی درآمد و انرژی کشور، نه تنها نقش کلیدی در اقتصاد دارد، بلکه توسعه و گسترش زیرساخت‌های این صنعت می‌تواند تأثیرات مثبت و گسترده‌ای بر سایر بخش‌های اقتصاد و زندگی روزمره مردم بگذارد، فروش سهام به عموم مردم، می‌تواند منابع مالی لازم برای پروژه‌های بزرگ را تامین کرده و در عین حال شفافیت و اعتماد سرمایه‌گذاران را نیز حفظ کنند و با ارائه فرصت‌های سرمایه‌گذاری مطمئن، زمینه‌ساز رشد اقتصادی پایدار شود.

با تصویب ماده ۱۵ برنامه هفتم توسعه، صحنه‌ای جدید در صنعت نفت و گاز کشور گشوده شده است؛ دیوارهای انحصاری که سال‌ها بخش نفت و گاز را در بر گرفته بود، فرو ریخته و بستری برای مشارکت همگانی در این صنعت حیاتی فراهم آمده است. این تغییرات به‌معنای واقعی کلمه امکان بهره‌برداری از میادین مشترک نفت و گاز را به مردم و بخش‌های خصوصی واگذار کرده و همه آحاد جامعه را در فرآیند تولید و توسعه این منابع دخیل کرده است.

این رویکرد جدید نه تنها درهای صنعت نفت را به روی سرمایه‌های ملی باز می‌کند، بلکه باعث تحرک بیشتر در سایر بخش‌های اقتصادی نیز می‌شود. نفت و گاز به‌عنوان موتورهای محرکه اقتصاد کشور، نقش محوری در ایجاد رونق و توسعه اقتصادی دارند.

با تقویت بخش نفت و گاز از طریق مشارکت‌های مردمی، سایر صنایع وابسته نیز شاهد افزایش فعالیت و توسعه خواهند بود، از صنایع پتروشیمی گرفته تا بخش‌های خدماتی و ساخت‌وساز که همگی به نوعی به این ماده حیاتی وابسته‌اند. ماده ۱۵ برنامه هفتم توسعه بدین ترتیب، زمینه‌ساز یک جهش تولیدی قابل توجه با استفاده از سرمایه‌گذاری‌های داخلی و مشارکت عموم مردم شده است، تا همگان بتوانند در بهره‌برداری و توسعه منابع نفت و گاز سهیم باشند و از مزایای اقتصادی آن به طور مستقیم و غیرمستقیم بهره‌مند گردند. این رویکرد نویدبخش دورانی نو در تاریخ اقتصاد ایران است، که در آن مشارکت و سهم خواهی مردمی نقش بسزایی در تعیین مسیر توسعه کشور خواهد داشت.